Un còp l'i avia dau monde, paubres a pas 'ver lo prumier sòu.  E ben segur,  eran  estats  oblijats  de n'empruntar, daus sòus.  Quante venguet lo jorn de los tornar,  e  coma sabian que l'òme prestador los 'nava venir querre, se'n aneren de la maison e l'i demoret mas lo dròlle. "Adiu, çò-ditz l'òme, ses tot sol, çò-ditz ? -E plan que sei solet, çò-ditz lo dròlle. -E de que fas, çò-ditz 1' òme ? -E be, fau cueire los vai e los venent, çò-ditz lo dròlle. -A !... E ton pair, l'i es donc pas, çò-ditz l'òme ? -0 ! mon pair, çò-ditz lo dròlle, es partir cherchar un diable, ço-ditz, que d'un diable ne'n vòu far dos, çò-ditz... -A !... E ta mair, çò-ditz l'òme ? -0 ! ma mair, çò-ditz lo dròlle, es partida a la chaça, çò-ditz. E çò que tuara, çò-ditz, ma fe zo laissara, çò-ditz, mas çò que tuara pas, çò-ditz, zo tornara, çò-ditz... -A !... E ta sòr,  çò-ditz l'òme ? -0 ! ma sòr, çò-ditz lo dròlle, es lai que pura sos plasers d'antan, çò-ditz... -E be mas, çò-ditz l'òme, mas que me contas qui, çò-ditz, que ieu l'i comprene pas lo prumier mòt, çò-ditz, e que siria plan aise de saubre, çò-ditz... -0, çò-ditz lo dròlle, ieu sabe ben çò que vòle dire, e quo es plan pro, çò-ditz.. . -Anes, çò-ditz 1'òme, dija-zo me, çò-ditz, balha-me 1'esplicacion de tot aquò, çò-ditz ? -A cap, çò-ditz lo dròlle, quo es plan pro que zo sapcha ieu, çò-ditz... -Auva, çò-ditz l'òme, sabes pas, çò-ditz ? Si zo me dises, çò-ditz, setz quites de vòstres deutes, çò-ditz... -Possible, çò-ditz lo dròlle ! -Oc-es, çò-ditz l'òme. Si m'esplicas tot aquò, çò-ditz,me devetz res pus, tu mai los teus, çò-ditz. -Zo me vatz jurar, çò-ditz lo dròlle ! -Zo te juret çò-ditz l'òme, -E be mas veiqui, çò-ditz lo dròlle, quo es pas malaisat, çò-ditz. leu fau cueire las mongetas, çò-ditz, fau be cueire los vai e los venent, çò-ditz, qu'aitau fan dins l'òula, çò-ditz...   Mon pair, çò-ditz, era partit cherchar quauqu'un per li empruntar los sòus que vos devia tornar, çò-ditz, d'un diable ne'n fasia dos, çò-ditz. Ma mair, çò-ditz, es 'trapada espeulhar mon petit frair, çò-ditz, los que tuara, çò-ditz, los laissara be, çò-ditz, mas los autres, çò-ditz, mon frair los tornara, çò-ditz... E ma sòr, çò-ditz, antan faguet un petit, çò-ditz, es 'trapada lo 'ver, çò-ditz. Pura sos plasers d'antan, çò-ditz... -E be,  çò-ditz l'òme,  ses genhard, çò-ditz ! As ben ganhat los sòus de vòstres deutes, çò-ditz..."  E lo conte es dich. RETOUR à la version ralentie

Jan dau Melhau, écrivain, poète, conteur et qui a bien d’autres facettes… est né en 1948 à Limoges.